محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در ادامه رایزنی های منطقه ای و بین المللی ، در تماس تلفنی با "وانگ یی" وزیر امور خارجه چین در مورد تحولات افغانستان و چگونگی بازگشت صلح و امنیت به این کشور گفتگو کرد. دو طرف در مورد مقابله مشترک با کرونا ویروس نیز تبادل نظر کردند.

محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در ادامه رایزنی های منطقه ای و بین المللی ، در تماس تلفنی با "وانگ یی" وزیر امور خارجه چین در مورد تحولات افغانستان و چگونگی بازگشت صلح و امنیت به این کشور گفتگو کرد. دو طرف در مورد مقابله مشترک با کرونا ویروس نیز تبادل نظر کردند.

سیاست چین در قبال افغانستان

یکی از کشورهای مهم با موقعیت جهانی که می تواند نقش مهم و تاثیر گذاری را در تحولات سیاسی و امنیتی افغانستان ایفا نماید، چین است . عضویت دایم این کشور در شورای امنیت سازمان ملل ظرفیت و فرصت مناسبی را جهت کمک پکن به حل مشکلات افغانستان فراهم کرده است . با این حال، بعد از سال 2001 به رغم حضور فعال چین در افغانستان، این همکاری را عمدتا در راستای مسایل اقتصادی ، تجاری و سرمایه گذاری تعریف کرده است که "مس عینک" از جمله آنها است. اصولا چنین سیاستی، راهبرد اصولی و اساسی دولت چین در همه نقاط جهان است و ترجیح می دهد به شکل چراغ خاموش ضمن توسعه همکاری های تجاری ، از طریق سرمایه گذاری نفوذ خود را توسعه دهد. از اینرو چین مهمترین شریک اقتصادی افغانستان است و بعد از جمهوری اسلامی ایران بیشترین روابط تجاری را با آن کشور دارد. اما چند عامل در سالهای اخیر باعث شد چین نیز تمایل خود را برای کمک به استقرار صلح و امنیت در افغانستان با برگزاری نشستهای بین الافغانی با حضور طالبان در پکن نشان دهد که عبارتند از:

1-تداوم ناامنی و بحران در افغانستان و نگرانی دولت چین از به خطر افتادن سرمایه گذاری های این کشور

2-سیاستهای دونالد ترامپ مبنی بر پرداخت هزینه های امنیتی و سیاسی از سوی کشورهای فعال در افغانستان از جمله چین

3-تلاش چین برای خارج شدن از پوسته خود انزوایی سیاسی و ایفای نقش فعال متناسب با قدرت اقتصادیش

4-فعال شدن سرویسهای امنیتی رقیب چین از جمله هندوستان در افغانستان

با این حال، دولت چین به رغم میزبانی نشست بین الافغانی با حضور طالبان ،نقش مهم و تاثیر گذاری را متناسب با انتظارات جامعه افغانستان در روند تحولات این کشور ایفا نکرده است. محافل سیاسی مهمترین دلیل آنرا نگاه چین به افغانستان از دریچه پاکستان می دانند و براین اعتقادند همسویی دولت پکن با سیاستهای اسلام آباد باعث شده است در داخل افغانستان نیز اقبال چندانی به تلاشهای چین نشود.

همکاری های این کشور با پاکستان در بندرگوادر باعث شده است چین به عنوان رقیب هندوستان نیز در منطقه فعال شود و اسلام آباد که رقیب اتمی دهلی نو محسوب می شود با حفظ چین در کنار خود نه تنها درصدد تقویت موقعیت پاکستان در برابر هند بلکه درصدد کاستن از فشارهای آمریکا است.

ازاینرو قرائت و تعریف چین از طالبان همان قرائت و تعریف پاکستان است که چندان مورد تایید دولت افغانستان نیست(دولت کابل ،پاکستان را عامل وحامی طالبان می داند) . بنا به گزارش آوا پرس، "یائوجینگ" سفیر چین در پاکستان در سال 1397 اعلام کرد دولت پکن گروه طالبان را به واسطه نقشی که در مذاکرات صلح افغانستان ایفا می کند به عنوان یک گروه سیاسی به رسمیت میشناسد. این در حالی است که گروه طالبان نه تنها دولت افغانستان را به رسمیت نمی شناسد بلکه همچنان به حملات خونین خود در این کشور ادامه می دهد.با این حال چین اقدام مثبتی که بتواند این گروه را وادار به گفتگو با دولت افغانستان کند صورت نداده و همچنان نظاره گرتحولات افغانستان است که آمریکا می کوشد صحنه گردان آن باشد.

به اعتقاد محافل سیاسی در افغانستان، زمان آن فرا رسیده است که دولت چین متناسب با وزن سیاسی و اقتصادیش به عنوان عضو دایم شورای امنیت سازمان ملل، نقش مهم و تاثیر گذاری را برای کمک به برقراری صلح و امنیت در افغانستان ایفا نماید تا آمریکا نتواند اوضاع سیاسی و امنیتی آن کشور را متناسب با خواست و میل خود مدیریت و سازماندهی کند. در غیر این صورت چین نمی تواند صرفا با همکاری های اقتصادی و تجاری که در برخی مواقع متهم به بهره برداری منافع محور از معادن افغانستان می شود برای خود جایگاه مناسب سیاسی و امنیتی در این کشور و منطقه فراهم کند .از دیدگاه این محافل، شیوع کرونا ویروس که سلامت جامعه افغانستان را به شدت تهدید می کند فرصت مناسبی را برای مشارکت چین برای مقابله با آن بویژه با استفاده از تجربه مهار کرونا ویروس در استان "ووهان" فراهم کرده است که تاکنون در این خصوص هم اقدام اساسی و مورد انتظار کابل را صورت نداده است .

منبع: مطالعات افغانستان

لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/16019

*	نـامـ و نـامـ خـانوادگی
*	نظر شما
چهار عدد تصوير را عينا در زير بنويسيد.
*

	آینده تاریک یا روشن؛ در انتظار اقتصاد افغانستان
	آیا امریکا جنگ اوکراین را به طرف جنگ جهانی سوم هدایت می‌کند؟
	آیا امریکا خواستار حذف قطر از میانجیگری است؟
	پرونده احیای برجام روی میز بایدن
	آیا حمله اسرائیل به ایران؛ پایان ماجراجویی است؟
	ایران و اسرائیل را از جنگ بزرگ دور کنید
	پرجمعیت‌ترین کشور دنیا در آستانه برگزاری طولانی‌ترین انتخابات
	معیارهای دوگانه امریکا؛ از حمایت اوکراین تا سکوت در غزه
	رسانه‌های اسرائیلی از خیانت اردن به جهان اسلام شگفت زده شدند
	نیویارک تایمز:ایران بطور مستقیم با امریکا درگیر نمی شود
	کمبود نیروی جنگی در ناتو برای مقابله با روسیه
	آیا روابط ترکیه و رژیم اسراییل متوقف شد؟
	تغییر جغرافیای جنگ در خاورمیانه؛ آیا نتانیاهو موفق شد؟
	جنگ خونین و ویرانگر غزه وارد ششمین ماه شد
	توافقنامه ترامپ امریکا را مجبور به خروج از افغانستان کرد
	وضعیت غزه نشانگر بربریت ذاتی سرمایه‌داری جهانی است
	آیا واقعاٌ ترامپ مصمم به خروج از ناتو است؟
	روسیه در موضع برتر قرار دارد، پوتین به کم قانع نیست
	آیا اروپا آمادگی ریاست جمهوری مجدد ترامپ را دارد؟
	دیدار های بلینکن با سران کشورهای عرب زمینه ساز صلح در غزه می شود؟
	کشور های غربی برای اعمال تحریم بر ایران اختلاف دارند
	چین، بدون روسیه مذاکرات صلح اوکراین را تحریم می‌کنیم
	آمادگی روسیه برای جنگ با ناتو
	آیا امریکا توان منزوی کردن حکومت طالبان را ندارد؟
	ضرورت بازتعریف روابط ایران و پاکستان در دولت جدید